Je bent de echtgenoot of gelijkgestelde partner.
>Wat is een 'gelijkgestelde partner'?
Je bewijst dat met een huwelijksakte of een akte van geregistreerd partnerschap.
In de praktijk vraagt DVZ ook bijkomende documenten ter controle van de vorm- en grondvoorwaarden van een buitenlands huwelijk:
- een kopie van de volmacht als het gaat om een huwelijk bij volmacht, of
- een bewijs van ontbinding van het vorige huwelijkof bewijs van overlijden als jij of de gezinshereniger opnieuw in het huwelijk zijn getreden.
Heb je geen Belgische maar een buitenlandse akte? Dan moet je die eventueel latenlegaliseren of voorzien van eenapostille.Ga dit na op de website van de FOD Buitenlandse zaken. Als de akte in een andere taalopgesteld is dan het Nederlands, Frans, Duits of Engels, moet eenbeëdigd vertalerde akte vertalen.De Belgische ambassade werkt samen met een aantal beëdigde vertalers. Contacteer de ambassade om te weten op welke vertalers je een beroep kan doen.
Let op! Je buitenlandse akte moet ook overgeschreven worden in de registers van de Belgische gemeente waar je partner woont. Dat kan alleen als de akte vertaald is in de taal van die gemeente (zoals bepaald door de Belgische taalwetgeving). Voorbeeld: een Nigeriaanse akte opgesteld in het Engels kan je gebruiken om een visum gezinshereniging aan te vragen. Maar om de akte te laten overschrijven in Antwerpen, moet de akte vertaald worden naar het Nederlands.
Als je geen officiële akte kan voorleggen, kan DVZ rekening houden met ‘andere geldige bewijzen’.
In de omzendbrief van 17 juni 2009 geeft men volgende voorbeelden van 'andere geldige bewijzen' die DVZ kan aanvaarden als bewijs van verwantschap:
- akte van een traditioneel huwelijk
- een notariële akte, gehom*ologeerd door de bevoegde overheid
- een religieuze akte
- een nationale identiteitskaart die de huwelijksband vermeldt
- uittreksel van de huwelijksakte
- een vervangend vonnis
De omstandigheid dat je geenofficiële documenten kan voorleggenmoet ontstaan zijn onafhankelijk van je wil. Dat is zo in de volgende gevallen:
- België erkent het betrokken land niet.
- Je persoonlijke situatie is moeilijk verzoenbaar met een terugkeer naar de betrokken staat of met een contact metzijn overheden.
Soms maakt de interne situatie van het betrokken land het niet mogelijk om een officiële akte voor te leggen, doordat:
- de documenten vernietigd werden en er geen enkel ander middel bestaat om ze te vervangen.
- de bevoegde nationale overheden niet naar behoren functioneren.
- de bevoegde nationale overheden niet meer bestaan.
Als je ook geen ‘andere geldige bewijzen’ kan voorleggen, kan DVZ of de Belgische ambassade je uitnodigen voor een gesprek en kan DVZ overgaan tot elkander onderzoek dat het nodig vindt. Als er gemeenschappelijke kinderen zijn stelt DVZ soms voor om een DNA-analyse uit te voeren om de verwantschap tussen de ouders te bewijzen.
België moet het buitenlands huwelijk of geregistreerd partnerschap ook (willen) erkennen.In principe gebeurt dat de plano door de Belgische overheid aan wie de akte voorgelegd wordt (bv. DVZ of de gemeente). 'De plano' wil zeggen:elke overheid kan autonoom over de erkenning oordelen zonder dat er eerst een procedure voor de rechter gevoerd moet worden. In de praktijk gaat de erkenning vaak gepaard met een onderzoek naar schijnhuwelijk of schijnpartnerschap.
>Wil je een familiesituatie die je in het buitenland geregeld hebt, in België laten erkennen?
> Lees meer over de erkenning van een buitenlands huwelijk.
> Lees meer over de erkenning van een buitenlands partnerschap.
